วันนี้พี่เอาชาต้งติ่งจากใต้หวันมาฝากหนึ่งซอง นั่งแกะชิมกันสามคนที่ร้านครับ บทสรุปคือชาอร่อยใช้ได้ ชงทน สีสวย แต่ใบชาค่อนข้างแก่ครับ ผมได้ดื่มชาต้งติ่งมาหลายตัวนับไม่ถ้วนแล้วครับ แต่ละตัวก็ต่างยี่ห้อ ต่างราคา และรสชาติก็ดีบ้างด้อยบ้างต่างกันไป การทำชาของใต้หวันก็เหมือนทางเหนือของบ้านเรานั่นแหละครับ ต่างเจ้าก็มีอาจารย์ปรุงชาของตัวเอง จึงได้รสชาติที่แตกต่างกันไปครับ สุดแล้วแต่ใครจะชอบหรือถูกใจยี่ห้อไหนครับ มาชมรูปกันครับ
ต้งติ่งส่งตรงจากเกาะใต้หวันครับ
แกะเลยครับ ชาสวยใช้ได้ครับ
คาระวะทุกท่านที่ติดตามอ่าน หนึ่งจอกครับ
กากชาค่อนข้างแก่ครับ
กลิ่นหอมมาแต่ไกลเลยครับ
ตอบลบฮ่า ๆๆๆๆ
คุณจางครับต้งติ่งกับเกาซันก็คือชาอูหลงเหมือนกันใช่ไหมครับ
แล้วต้งติ่งกับเกาซันต้างกันอย่างไรเหรอครับ?
กากชาค่อนข้างแก่นี่พิจารณาจากอะไรบ้างครับ?
ถ้าใบชาที่นำมาทำอูหลงเป็นยอดชาแก่แล้วทำให้รสชาติ
จะต่างจากยอดชาอ่อนยังไงบ้างเหรอครับ?
รบกวนนิดนึงนะครับ ผมสงสัย 555+
ขอบคุณคุณจางล่วงหน้าครับ
คาราวะหนึ่งจอก
เบียร์
สวัสดีครับคุณเบียร์
ตอบลบเกาซันวูหลงกับต้งติ่งวูหลงเป็นชาคนละพันธ์กันครับ ที่ใต้หวันชาที่ปลูกบนความสูงระดับน้ำทะเล ๑๒๐๐ เมตรขึ้นไป เป็นชาเกาซันวูหลง
คำว่าเกาซันแปลว่าภูเขาที่สูงครับ
ชาต้งติ่งคือชาที่ปลูกบนเขาต้งติ่งครับ
ใบชาแก่พิจรณาได้จากกากชาเลยครับ ดูว่ามียอดมั๊ย และยอดกี่ใบ ปกติก็สามใบครับ สี่ห้าหกใบถือว่าแก่ครับ คาราวะหนึ่งจอกเหมือนกันครับ