ชาผูเอ่อร์ ควรจะเป็นชาพันธ์ใบใหญ่ยูนาน ที่ผ่านขั้นตอนการคั่วไฟด้วยอุณหภูมิไม่สูง และไม่ผ่านการอบแห้งด้วยไฟโดยตรง รวมถึงการพัฒนาด้วยสภาพแวดล้อมที่สะอาด หรือโกดังแห้งนั่นเอง ( การพัฒนาก็คือหมักภายหลัง )
ประวัติศาสตร์ของการหมักภายหลังหรือพัฒนา เกิดจากการนำใบชาไปนึ่งแล้วอัดแผ่น เค้าจะทำประฎิกิริยากับอากาศ ( ออกซิไดซ์ ) ใบชาจะเกิดการเปลี่ยนแปลงทางปฎิกิริยาเคมี กับความชื้น อุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
ผู้อาวุโสที่เชี่ยวชาญทางชาผูเอ่อร์หลายท่านได้มีความเห็นเป็นแนวทางเดียวกันว่า ชาผูเอ่อร์ที่สวยงามควรจะ ธรรมชาติ สะอาด โดยเฉพาะต้นชาเฉียวมู่ที่เติบโตบนเขาพร้อมๆกับพืชพันธ์ชนิดอื่น และมีขั้นตอนการพัฒนาในสภาพแวดล้อมที่ดี
ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ
ตอบลบแว