ชาหวู่หยีซาน

วันนี้เห็นภาพเขาหวู่หยีซานชุดนี้แล้วประทับใจมากครับ จึงขอนำมาฝากให้ดูกันครับ ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยนะครับ 

สามารถเดินเที่ยวชมได้ตามเส้นทางนี้ครับ

ร้านชาสุดสวยครับ ที่แน่ๆใครเปิดร้านที่นี่ได้ไม่ธรรมดาครับ  

 วิวสวยครับ เ็ป็นที่มาของคำว่า ชาแหย๋น หรือ ชาหน้าผาครับ  

 ว่ากันว่าชาที่นี่จะมีกลิ่นหน้าผาเป็นเอกลักษณ์ คุณชิมออกไหมครับ

 หวู่หยีซานเป็นแหล่งที่ทำให้ทั่วโลกรู้จักชาจีนครับ ขอคาราวะ

  ชาสุ่ยเซียน ต้าหงผาว โย่วกุ้ย หวงจินกุ้ย ๆลๆ แหล่งนี้ให้กำเนิดชาดีๆนับไม่ถ้วน ถ้าจะนับจริงๆก็หลักร้อยชนิดครับ

 ชาในหุบเขาพวกนี้ กลายเป็นของเป็นของฟุ่มเฟือยสุดหรูที่เกินเอื้อมแล้วครับ

 ในอดีตช่วงประเทศจีนยังไม่เจริญชาดีๆพวกนี่เป็นสินค้าส่งออกครับ คงจะมีมาทางไทยเราบ้าง? หรือปล่าวครับ แต่เดี๋ยวนี้หมดยุคทองคนดื่มชาหวู่หยีซานแล้วครับ ใครอยากดื่มจริงๆต้องกระเป๋าหนักและยอมจ่ายด้วยครับ บางตัวมีเงินก็หาดื่มยากจริงๆ 

 เดี๋ยวนี้คนจีนกระเป๋าหนักเค้า่ทุ่มกับการดื่มชาจริงๆ อิจฉารุ่นพ่อของเราที่ได้ดื่มชาดีในราคาไม่แพงมาก ปัจุบันถ้าจะดื่มชาคุณภาพคงเดิมคงต้องจ่ายมากกว่าเดิมหลายเท่าตัวครับ

 เค้ามีพื้นที่ให้ปลูกชาได้ไม่มากเลยนะครับ

 ชาหวู่หยีเจิ้นซานจริงๆ หาดื่มได้ยากในปัจุบันครับ

 สัญลักษณ์แห่งหวูหยีครับ

 บางคนอาจไม่รู้ เขาหวู่หยีหยู่ในมณฑล ฝู๋แจ้น หรือ ฮกเกี้ยน ที่เราเรียกกันครับ

โบราณว่า เขาดี น้ำดี ชาก็ย่อมดีครับ 

 คนที่นี่มีความชำนาญในการคั่วชามากครับ ชาจะให้ดีก็ต้องคนคั่วที่เก่งด้วยนะครับ

 ชาที่นี่มีการปรุงที่สลับซับซ้อนมากครับ ว่ากันว่าวิธีการปรุงชาหลายๆตัวได้สูญหายไปแล้วครับ

 ต้าหงผาวต้นแม่กลุ่มนี้ ในอดีตต้องประมูล แต่ปัจุบันมีเงินก็ไม่ได้ดื่มครับ 

  ชาก็ดี วิวก็สวยครับ

 ส่วนตัวชอบสะพานครับ ทำให้เราเชื่อมต่อกับโลกได้ครับ

  ความสูง เขา (ดิน) ความชื้น ( หมอก) น้ำ อุณหภูมิ (หนาว ) ล้วนเป็นปัจจัยของการปลูกชาที่ดีครับ 

 เส้นทางที่ชาวไร่ชาเิดินมาหลายร้อยปีแล้วครับ ขอให้เพลิดเพลินกับการชมภาพนะครับ