ปัจจุบันมณฑลหยินหนาน ( ยูนาน ) เป็นแหล่งที่ค้นพบต้นชาป่าอายุเก่าแก่ที่สุดและจำนวนเยอะที่สุดในโลก กินพื้นที่เป็นบริเวณกว้าง ชาผูเอ่อร์เป็นตัวแทนของประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมชาของมณฑลหยินหนาน เส้นทางสายชาที่พาดไปตามขุนเขาในหยินหนานคือหลักฐานที่เด่นชัดให้เห็นถึงความสำคัญของชาผูเอ่อร์ในอดีต
1. สิบสองปันนามีแม่น้ำ หลานชังเจียง ( แม่น้ำโขง ) เป็นเส้นแบ่งเขต รวมถึง โซนยี่หวู่ และโซนหมงไห่ สภาพแวดล้อมและภูมิอากาศของพื้นที่บริเวณนี้ ความสูงระดับน้ำทะเลต่ำ ปริมาณฝนมาก ชาของที่นี่จะเข้มข้นและแรง
โซนชายี่หวู่ ในยุคชิงเป็นแหล่งชาที่ถูกเลือกไปถวายในราชสำนักจีน มีหกเขาใหญ่ที่โด่งดังมาแต่โบราณ มีประวัติการทำชาที่ยาวนาน ชากวู่ซวู่ยี่หวู่มีรสชาติที่เบา นุ่มนวล ฉาชี่แรงและลุ่มลึก บอดี้หนา หอม ละเอียดและอ่อนโยน และจะพัฒนาจากเบาเป็นหนา
โซนหมงไห่เป็นแหล่งชาของบริษัทใหญ่หลายบริษัทในตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา โรงงานหม่งไห่ ได้ใช้ชาหม่งไห่ในการ พิงเพ้ย ( ผสมตามสูตร ) พื้นที่หมงไห่มีชาเขาดังเช่น หนานน่อ ปันจัง ปู้หลาง หม่งซ่ง เฮ้อไค เอกลักษณ์ของชาหมงไห่ แรกเริ่มเข้มข้น แรง ขม ฝาด จะค่อยๆพัฒนาเป็นน้ำชาบอดี้หนา กลิ่นหอม ฉาชี่แรง และจะพัฒนาจากเข้มข้นสู่อ่อนนุ่ม
· แนะนำแหล่งปลูกชาผูเอ่อร์ ตอนที่ 2
2. ชาผูเอ่อร์มีได้ชื่อมาจากเมืองผูเอ่อร์ เมืองผูเอ่อร์อยู่ในพื้นที่ซือเหมา ที่นี่เป็นแหล่งซื้อขายศูนย์รวมชาผูเอ่อร์ ว่าก็ว่าเป็นแหล่งกำเนิดของต้นชาบนโลกนี้ พื้นที่ซือเหมามีบริเวณคลอบคุมไปถึง เขาหวูเลี่ยงซาน อายเหลาซาน จิ่งม่าย จิ่งกวู่ เจิ้นแหยน ปังเวย ที่เป็นแหล่งชาโบราณ มีประวัติศาสตร์ยาวนานและเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ ที่นี่ภูเขาสูงหุบเขาลึก ระดับความสูงของภูเขาแตกต่างกันมาก สภาพอากาศเปลี่ยนแปลงเร็ว ปริมาณน้ำฝนน้อย ทำให้ชาที่นี่มีรสชาติที่หนาเข้มและจัดจ้านสัมผัสถึงรสชาติที่เข้มข้นได้ง่าย ถ้าใบชาพัฒนาแล้วน้ำชาจะค่อนข้างลื่น
3.โซนหลินชางทรัพย์ยากรอุดมสมบรูณ์ มีสภาพแวดล้อมที่โดดเด่น ชาที่นี่คุณภาพเยี่ยม มีแหล่งชาดังนี้ ซวงเจียงหม่งคู่ ปิงเต่า ซีกุย ปังตง ต้าแส่ซาน ไป๋ยิงซาน ชาจะค่อนข้าง หนา หวานชัดเจน กลิ่นหอมหลากหลาย น้ำชาลื่น ละเอียด ปี 2013 ดิฉันได้เดินทางไปตามริมแม่น้ำหลานชาง ได้พบเห็นและสัมผัสแหล่งชาป่าที่ธรรมชาติมากับตัวเอง ต้นชาป่าจำนวนมากมายที่แต่มองจากระยะใกล เพราะไม่สามารถเดินทางไปถึงได้ด้วยรถยนต์หรือจักรยานยนต์ ยังมีต้นชาป่าอีกจำนวนนับไม่ถ้วนที่ไม่สามารถเข้าไปเด็ดยอดใบชามาออกมาบริโภคได้
4. โซนเป่าซานเป็นแหล่งชาพันปี ยุคถัง ซ่ง ได้ปลูกหลงเหลือไว้ ต้นชาป่าบริเวณแม่น้ำนู่เจียงยังคงความเป็นธรรมชาติมาก ถูกบุกเบิกน้อยมาก แหล่งชากระจายอยู่ตามภูเขาสูง สภาพอากาศที่นี้อุ่นชื้น ชั้นดินหนาและอุดมสมบรูณ์ รวมไปถึง เป่าซาน เถ๋องชง หลงหลิง ชังหลิง
เมื่อต้นปีนี้ดิฉันมีโอกาสได้สนทนากับผู้อวุโสที่เคยรับผิดชอบเรื่องหมักชาของโรงงานเซี่ยกวนในอดีต ผู้อวุโสได้สำรวจที่เป่าซาน เขาที่นี่มีต้นชาที่สูงตั้งแต่หลายเมตรจนถึงสิบกว่าเมตร แค่เด็ดใบสดแล้วมาเคี้ยวในปาก กลิ่นก็หวานหอมฟุ้งเต็มช่องปาก อ่อนนุ่มและหวานลื่น ท่านอวุโสบอกว่านี่คือแหล่งชาที่ยอดเยี่ยม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น