Translate

08 กรกฎาคม 2555

ดินจื่อซา

ปั้นชาจะดีไม่ดีอยู่ที่ดินและงานกับการเผา วันนี้มาคุยเรื่องดินกัน แต่จะดูยังไงดินดีไม่ดี ๆลๆ....ต่างๆนาๆ เป็นเรื่องที่นักเล่นปั้นอยากรู้เรื่องมากที่สุด แต่ก็เป็นส่วนที่เรียนรู้ยากที่สุด เพราะดินสูตรใครสูตรมัน ยังไม่มีตำราเล่มไหนสอนหรือชี้แนะ แม้แต่ตำราจีนก็ยังไร้คำภีร์ที่ถ่ายทอดความรู้ทางด้านนี้อย่างละเอียด คงเพราะมันไม่รู้จะสอนกันยังไง....หรือปล่าว ฮ่าๆ ส่วนตัวคิดว่าต้องอาศัยการศึกษาสั่งสมประสบการณ์ด้วยตัวเองดีที่สุด เพราะดินจื่อซา ถึงแม้จะแบ่งเป็นสามกลุ่มใหญ่ ( จะมีดินส่วนน้อยบางตัวที่ไม่จัดอยู่ในดินสามกลุ่มนี้ แต่ยังไม่ขอเอ่ยถึง..เดี๋ยวงง ฮ่าๆ ผมยังงงอยู่  ) จื่อหนี ต้วนหนี หงหนีหรือจวูหนี แต่ในกลุ่มจื่อหนีก็ยังมีแบ่งย่อยออกไปอีกหลายๆตัว เช่น จื่อหนี ชิงสุ่ยหนี ตี่ฉาวชิง พิงจื่อเป็นต้น ที่กล่าวมาก็ยังไม่ครบถ้วนเป็นแค่บางส่วน และดินแต่ละตัวก็ยังจะมีแบ่งดินแก่และดินอ่อน และสามารถผสมกันออกมาได้อีกหลายๆ สูตรของใครสูตรของมัน เพิ่มดินตัวนี้หน่อยลดตัวนั้นนิดดินก็จะได้ความแตกต่าง และความละเอียดของดินที่ร่อนด้วยตระแกรงต่างขนาด ยังไม่นับถึงอุณภูมิในการเผา แค่ต่างกันสิบองศาสีก็จะแตกต่างกันแล้ว (ดินที่ผสมสารเคมีไม่อยู่ในขอบเขตการพูด) แม้แต่ช่างที่หยีซิงส่วนมากก็จะไม่รู้เรื่องดิน ข้าทำปั้นข้าก็ซื้อดินเขามาทำอย่างเดียว ไม่สนใจไม่ศึกษา ใครมาถามดินของข้าปั้นของข้าดีหมด แต่ก็ยังมีบางส่วนที่มีใจรักที่ทำการศึกษาวิจัย และลงมือผสมดินเองก็มีบ้างแต่น้อยมากๆ ก็แปลกดี เวลาไปถามเรื่องดินกับช่าง ต่างก็จะบอกว่าบ้านฉันทำดินเองตุนดินเอง แต่พอขอดู ก็บอกว่าโกดังอยู่บนเขาอย่าไปเลย ฮ่าๆๆ หลังๆผมไม่ถามแล้ว หัดดูเองเท่าที่ดูได้ดีและพึ่งตัวเองที่สุด ส่วนตัวมีความคิดเห็นแบบส่วนตัวเกี่ยวกับดินมาฝากนะครับอาจจะไม่ครบสมบรูณ์แบบ แต่ก็น่าจะช่วยให้เพื่อนๆได้เข้าใจบ้าง เพราะผมก็รู้น้อยเช่นกันครับ เข้าประเด็นเลยครับ ดินดีควรต้องชงชาได้รสดี ใช้แล้วเลี้ยงขึ้น วาวลึกมีเส่หน์เหมือนหยก มีเม็ดปนกระจายทั่วถึง ต้องดูความถี่ของตระแกรงประกอบด้วย เนื้อปั้นแข็งแรง ต้องดูประเภทของดินประกอบอีกที เสียงแกร่งแบบดินเผาไม่ใช่แกร่งแบบโลหะ ก็ต้องดูชนิดของดินและอุณหภูมิของการเผาประกอบในการพิจรณา ในปั้นไม่ควรมีกลิ่นเหม็น ยกเว้นกลิ่นดินเล็กน้อย ผิวปั้นต้องดูออกสากๆแต่ลูบแล้วสบายมือ ไม่ใช่ลื่นแบบผิวกระจก เวลาราดน้ำแล้วน้ำจะเกาะไม่ใช่ใหลผ่านแบบผิวกระจก แต่ปั้นเดี๋ยวนี้ส่วนมากก็จะขัดเล็กน้อยเพื่อให้ดูดีมาแล้วบ้าง แล้วเรื่องสีด้วยนะครับ และแข็งแรงทนร้อนทนเย็นได้ดีโดยไม่ปริร้าวง่าย ส่วนตัวก็คงแนะนำได้แค่นี้ เพราะกระผมเองก็ยังอยู่ในขั้นตอนการเรียนรู้ เค้าบอกมาว่า เรียนรู้จนวันสุดท้ายของชีวิตก็ไม่มีวันหมดครับ ฮ่าๆๆ พูดมากแล้ว เดี๋ยวเพื่อนๆเบื่อ ฟังเหมือนขู่เลยคุณจาง ฮ่าๆ แต่จริงๆครับ เรื่องดินจะว่ายากก็ยากจะว่าง่ายก็ง่ายจริงๆครับ วันนี้มีรูปดินมาฝากบางส่วนมาชมกันดีกว่าครับ  
พิงจื่อ (ดินจื่อซาผสมกันตามสูตร)
 ต้วนหนี
 ตี่ฉาวชิงหนึ่งในกลุ่มดินจื่อหนี
 หงหนีหรือจวูหนี อันนี้ส่วนตัวก็ยังไม่มั่นใจเลยครับ

10 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณคุณจางสำหรับความรู้ครับผม

    แวอัฟฟัล

    ตอบลบ
  2. จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก
    ขอบคุณสำหรับความรู้คร้าบคุณจาง

    เบียร์

    ตอบลบ
  3. ดินแต่ละชนิดแต่ละประเภทมีเสน่ห์ในตัวมันจริงๆนะครับ ขอบคุณคุณจางมากครับสำหรับข้อมูลครับ โจ้ครับ

    ตอบลบ
  4. ขอบคุณครับ อ่านแล้วมีความรู้เพิ่มขึ้นอีกเยอะเลยครับ แต่มีข้อสงสัยจากรูปคือมุมบนซ้ายของแต่ละรูปเหมือนจะบอกว่าดินแต่ละตัวมาจากอะไรผสมกับอะไร รบกวนคุณจางอธิบายหน่อยครับ

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ครับ นั่นเป็นแร่จื่อซาดิบที่เค้านำมาเปรียบเทียบให้ดูสีของมันระหว่างก่อนเผาและหลังเผาครับ หน้าก่อนหลังเผาแล้วครับ อันนี่เป็นแร่บริสุทธิ์ที่ไม่ได้สลายครับ ตามหลักแล้วแล้วดินในประเภทจื่อหนีที่ไม่ได้ผสมเค้าจะเรียกว่า ชิงสุ่ยหนี ครับ ดินสามารถนำมาผสมหรือไม่ผสมก็ได้ แล้วแต่ความถนัดและสูตรของแต่ละเจ้าแต่ละโรงงานครับ ส่วนมากไม่ถ่ายทอดกัน แต่ก็จะคล้ายๆกัน มันจึงมีความเหมือนในความแตกต่างและความต่างในความเหมือนครับ คุณวิบรูณ์ หวังว่าคงทำให้เข้าใจมากขึ้นหรืองงมากขึ้นครับ ฮ่าๆๆ ขอบคุณครับ ยินดีที่ได้พูดคุยครับ

      ลบ
  5. ดินที่ป้านชุดหลังนี้ของคุณจางที่ผมเอามา 2 ใบ ก็สวยนะครับผม
    ป้านชุดหลังนี้หมดแล้วหรือครับ
    และที่แซะชาที่คุณจางส่งมา ก็สวยมากๆ ครับ

    อนุสรณ์

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ขอบคุณครับคุณอนุสรณ์ ปั้นรุ่นนี้ก็ได้รับการตอบรับอย่างดีครับ ปั้นได้หมดแล้วครับต้องขออภัยด้วยครับ เพิ่งรู้ว่าเป็นคนเดียวกับคุณออดครับ ฮ่าๆๆ

      ลบ