ชาผู๋เอ๋อดิบ

วันนี้ได้โอกาสเหมาะสม เปิดชาผูเอ่อร์ดิบที่เก็บมาหลายปีหนึ่งแผ่น ไม่ขอพูดถึงที่มาแต่ได้มาฟรี ชาแพ็กกิ้งสวย ด้วยความสบายใจ ไม่เคยเปิดดูหรือสงสัย เก็บรวมๆกับตัวอื่นเป็นอย่างดี หลังจากเปิดชิม ทำให้ย้ำความรู้สึกทีเคยกล่าวกับเพื่อนๆบ่อยๆ อย่าดูอะไรแต่ภายนอก เสียดายความรู้สึก เสียดายไฟ เสียดายน้ำ ช่างมันเถอะ ปล่อยมันผ่านไป ไม่ขอเก็บเข้าหน่วยความจำในสมอง ชาธรรมดาหนึ่งแผ่นกับเรื่องธรรมดาหนึ่งเรื่องครับ ชาเค้าไม่รู้เรื่องอะไรด้วยแต่มนุษย์นี่สิครับ สุดท้ายได้ส่งชาสู่สถานที่เค้าควรไปเรียบร้อยครับ บ้ายบาย...

หน้าตาดูดีครับ

ชาก็เริ่มดำแล้วครับ

แกะชิมเลยครับ

สีน้ำชาสวย แต่รสชาติไม่มีอะไรเลย น้ำเหลืองๆหนึ่งจอกครับ

กากชาเล็กและผอมยาว ไม่ใช่ชาพันธ์ใบใหญ่ยูนาน จำได้ว่าในปีที่ชาผูเอ่อร์บูมสุดๆ เค้าได้ไปกว้านซื้อชาชนิดอื่นจากมณฑลอื่นไปอัดเป็นชาผูเอ่อร์ สาบานได้ว่ามีมาซื้อถึงแถวเชียงรายแน่นอน ขอให้เพื่อนๆระวังชาที่มีอายุประมาณห้าหกปีบวกลบเป็นพิเศษนะครับ ด้วยความหวังดี คุณจาง