คุยกับศิลปิน สวีซิ่วถาง

徐秀棠(สวีซิ่วถาง)

เจอข้อความที่นักข่าวสัมภาษณ์ท่านสวีสิ่วถาง เห็นว่ามีประโยชน์ต่อพวกเราทุกคนที่สนใจปั้นชา จึงแปลมาให้อ่านกันครับ

นักข่าว ใครๆก็ว่าปั้นชาจื่อซาดี เพราะอะไร
สวีซิ่วถาง ที่สำคัญอยู่ที่ดินจื่อซา ดินชนิดนี้ถ่ายเทอากาศดี ทำเป็นปั้นชาไม่มีใครเหมือน ในเมืองจีนมีคนหลายสถานที่มาเรียนวิชาที่หยีซิง กลับไปทำปั้นชาก็ไม่เหมือน เค้าไม่มีดินจื่อซา แต่ว่าจื่อซานับวันยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ
ถาม ปั้นชาเหมือนกัน ทำไมราคาบ้างสิบหยวน บ้างก็ราคาห้าหยวน
ตอบ ใช้ดินอะไร มีความสำคัญ เช่น ใช้ดินทั่วไปและดินจื่อซา ราคาย่อมต่างกัน แต่ราคาแตกต่างไม่มาก ปั้นชาใช้ดินอะไรทำส่วนต่างราคาจะอยู่ประมาณแค่ใบละประมาณร้อยหยวน แต่ ที่สำคัญคือ ใครเป็นคนทำปั้นชา ขั้นตอนการทำเป็นยังไง ปั้นชาจะแบ่งเป็น ปั้นระดับใช้งาน ปั้นระดับงานฝีมือ ปั้นระดับงานศิลปะ จำนวนคนที่ทำปั้นชาก็เป็นดั่งปิรามิด ช่างระดับศิลปินในวงการจื่อซามีไม่เกินสิบท่าน ปั้นที่ทำมากับมือปีหนึ่งไม่เกินร้อยใบ แต่ในโรงงานผลิตปีละเป็นพันเป็นหมื่น

ถาม ในตลาด สามารถหาซื้อปั้นที่ทำมากับมือของท่านได้ไหม
ตอบ ขอบตอบแบบรับผิดชอบ ของของผม ไม่มีจำหน่ายในตลาดทั่วเมืองจีน ตลาดระดับสูงก็ไม่มี เท่าที่ผมรู้ ของศิลปินท่านอื่นก็เหมือนกัน ปั้นระดับศิลปินส่วนมากจะผ่านทางลู่ทางนักสะสม ถ้ามีคนบอกคุณว่า ร้านของเค้ามีปั้นศิลปินท่านนี้ท่านนั้น อย่าหลงกลเค้า ในตลาดไม่มีปั้นชาศิลปินนสูงจำหน่าย

ถาม คนหลงกลมีไม่น้อยเลย
ตอบ หลายวันก่อน มีคนเซี่ยงไฮ้แบกปั้นชามาเป็นลัง บอกว่าเป็นยุค หมิงและชิง ผมดูแล้วบอกเค้าว่าเป็นของปลอมทั้งหมด เค้าฟังแล้ว หน้าซีดเหงื่อไหล บอกว่าเงินที่สะสมมาทั้งชีวิตหมดกัน
ถาม ปั้นศิลปินราคาสูงมาก บางส่วนหลายแสนหยวน
ตอบ อันนี้...ทองมีราคากลาง ปั้นชาไม่มีราคากลาง เพราะว่ามันเป็นงานศิลปะ งานของศิลปินท่านอื่นผมไม่กล้าพูด ถ้าต้องให้พูดราคากันจริงๆ ผลงานของผม สองสามหมื่นหยวนก็ประมาณนี้แหละ ถ้าเป็นงานชิ้นดีๆ แสนหยวน แน่นอน เพื่อนที่สนิท หมื่นสองหมื่นก็ให้ได้
ถาม ปั้นชายิ่งแพงยิ่งแท้เหรอครับ
ตอบ ไม่ต้องเชื่อราคา ตอนนี้ มีช่างที่ใจร้อนบางส่วน มัวแต่คิดว่าทำยังไงให้สอบได้ตำแหน่งมา ปั่นชื่อเสียงปั่นราคา ออกงานทั้งปี ปั้นชาใบหนึ่งบางทีต้องทำยี่สิบวัน แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปทำปั้นชา งานของเค้าไม่หยาบก็ให้ลูกศิษย์ทำให้
ถาม แล้วทำไมยังขายได้ราคา
ตอบ งานประมูลไง คุยกันก่อน ประมูลใบละห้าแสน น่ากลัวนะ แต่เค้าแอบให้อีกสองใบ ชื่อเสียงของเค้าก็ติดลมบน ผมเป็นคนตรง ไม่ค่อยเห็นด้วยที่นำงานศิลปะมาทำการตลาดเป็นสินค้า ราคาจะสูงหรือต่ำ ก็ไม่สามารถบ่งบอกคุณค่าของศิลปะได้ พูดกันเล่นๆ งานของลูกศิษย์ผม ขายได้สามแสนหยวนในใต้หวัน แพงกว่าของผมอีก ปั้นดีเลวไม่มีมาตรฐานที่แน่นอน ใครตามราคาปั่นมีแต่หลงกล

ถาม ปั้นชาดีเลวไม่มีมาตรฐาน
ตอบ มีคนพูดว่า มาตรฐานคือรูปทรงที่สมบรูณ์ งานที่ละเอียด ผิวที่เรียบ ฝาที่สนิท...ๆลๆ ถ้ามาใช้งานจริงผมว่าแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว แต่ ขึ้นไปในระดับงานศิลปะ บางทีมาตรฐานมันจะหลอกคน เป็นการยากที่จะมาบอกว่างานศิลป์ต้องมีมาตรฐาน หนึ่ง สอง สาม สี่ บางทีงานมีตำหนิ ก็จะกลายเป็นงานที่ยอดเยี่ยม ผมเคยไปเป็นคณะกรรมการตัดสินที่เมืองก่วงตง มีงานจิ่งเต๋อเจิ้น (กังไส)ชิ้นหนึ่งมีรอยแตก พวกเราพิจรณาอยูสองอาทิตย์ ตัดสินว่ามันไม่ใช่งานชำรุดมีตำหนิแต่เป็นงานชั้นเยี่ยม ผมคัดค้านที่จะให้ผลงานชั้นเยี่ยมตั้งมาตรฐาน เพราะว่า ถ้ามีมาตรฐาน มีคนไปเลียนแบบทันที ตอนนี้ ฝีมือการทำปลอมเก่งมาก ทากีวี..ๆลๆ
ถาม ผมดูแล้ว ซื้อปั้นชาศิลปินจริงๆยากมากๆ
ตอบ ผมคิดว่า การเก็บสะสมปั้นชาไม่ใช่ว่าอยู่ที่คุณมีเงินเท่าไหร่ แต่ควรมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับปั้นชาระดับหนึ่ง มันเป็นการเล่นและการชื่นชม ถ้าคุณรักปั้นชาระดับศิลปินจริง มีเงินซื้อ ก็ซื้อได้ แต่ปัญหาตอนนี้คือ กระแสปั้นชามาแรง คนส่วนมากคิดหาวิธีทางรวย เหมือนเล่นหุ้นเหมือนปั่นที่ดินไปลงทุนปั้นชา อันนี้คือการตามกระแส คิดว่าส่วนมากต้องหลงกล ผมว่ามันต้องใจรักและเข้าใจปั้นชา คุณชอบมัน ไม่อยู่ที่ราคาสูงต่ำ มันก็คือของดี และมันก็จะชอบคุณ จริงๆแล้ว ปั้นชาช่างโนเนมบางส่วนก็มีดีเหมือนกันนะ